De beroemde Franse schrijver en filosoof Albert Camus (1913-1960) beschouwde `De mens in opstand’ als zijn belangrijkste boek. Het is een diepgaand essay (oorspronkelijke uitgave van 1951) over de ontsporingen van het revolutionaire denken, vanaf de Franse Revolutie tot en met de concentratiekampen van Auschwitz en Kolyma. Tegenover het onvermijdelijke geweld van de revolutie plaatst Camus de redelijkheid van de persoonlijke revolte. “De opstandige vernedert niemand”. In Frankrijk zorgde het boek destijds voor scherpe debatten en leidde het tot de definitieve breuk van Camus met (de toenmalige stalinist en latere maoïst) Jean-Paul Sartre. De oude vertaling van `De mens in opstand’ dateert van 1952. Deze bevatte vele hiaten en persoonlijke toevoegingen van de vertaler. Deze uitgave is de herdruk van de eerste (2010) intregrale vertaling in het Nederlands taalgebied. Het nawoord bij deze filosofische klassieker is van Daan Roovers, hoofdredacteur van Filosofie Magazine.