Gesluierde of zelfs als slavinnen verhandelde vrouwen, steniging van overspelige koppels, homo’s die van hoge gebouwen worden gegooid… De islam heeft vandaag de dag de reputatie buitengewoon repressief te zijn ten aanzien van alles wat met seks te maken heeft. Dit beeld is echter verrassend recent: een eeuw geleden werd de islamitische wereld juist als losbandig en sensueel gezien, en zelfs als ronduit verwijfd. Dat is niet alleen een kwestie van beeldvorming: eeuwenlang stond men in de islamitische wereld ook daadwerkelijk toleranter tegenover mannelijke en vrouwelijke seksualiteit, en tegenover homoseksuele verlangens en praktijken, dan in christelijk Europa. De minaret van Bagdad beschrijft niet alleen de veranderende manieren waarop men in het Westen naar moslims heeft gekeken, maar ook de veranderende seksuele opvattingen en praktijken in de islamitische wereld. Hij doet dat aan de hand van klassieke islamitische teksten als de verhalen van 1001 nacht, maar ook van Nederlandse auteurs als Louis Couperus en Gerard Reve. Ook beschrijft hij hoe vandaag de dag seksualiteit doelbewust wordt ingezet als wapen in de strijd tussen ISIS, lokale tegenstanders en het liberale Westen. Zodoende biedt het boek een nieuw, verfrissend perspectief op een dikwijls oververhit publiek debat.