De Cobrabeweging betekende een revolutie in de naoorlogse kunst. Minstens zo spectaculair waren in de jaren vijftig, zestig en zeventig de omwentelingen in het sociale en relationele leven en in het wetenschappelijk milieu, dat tot ver na de Tweede ­Wereldoorlog een ‘mannenwereld’ was. Op geen enkel terrein was de emancipatie vanzelfsprekend. In ‘De revolutie in praktijk’ beschrijft Willemijn Stokvis meeslepend hoe ze zich als vrouw, moeder én wetenschapper in die wereld staande hield en ontwikkelde. Door haar pionierswerk voor de kunst van Cobra verwierf ze groot (inter)nationaal aanzien. Willemijn Stokvis (1937) promoveerde in 1973 als kunsthistoricus op de Cobrabeweging. Zij publiceerde veelvuldig over naoorlogse kunst. Haar werk verscheen in diverse talen. Van 1979 tot 1999 ­doceerde zij kunstgeschiedenis aan de Universiteit Leiden.