Met de kolonisatie van grote delen van de wereld werd ook de geest gekoloniseerd. Maar wanneer de kolonisator het land is uitgezet, is er nog steeds een lange weg te gaan naar ware bevrijding (omdat bijvoorbeeld de Amerikanen dat niet weten, zijn ze zulke slechte bezetters). Net als de ziel reist de geest te paard. Het was de Keniaanse auteur Ngũgĩ wa Thiong’o die in 1986 dit als eerste verwoordde, en opriep tot grootscheepse mentale dekolonisatie. Ruim dertig jaar later maken zesentwintig auteurs van over de hele wereld de balans op, onder wie natuurlijk Wa Thiong’o zelf. Zijn personages geloven in de magische kracht van een tropenhelm, anderen richten zich tot de majesteit of bevrijden zich van de geest in een rouwverhaal. En wat te doen met J.P. Coen? Zetten we een standbeeld neer of halen we dat juist omver? Kijken we naar onze historici of vertrouwen we op de toekomst?