‘Ecology of everyday life’ onderzoekt de ecologische impuls als een drang naar de natuur, een behoefte die ontstaat als mensen in een industrieel kapitalistische context, meer op de persoonlijke en esthetische, dan op de fysische en politieke gevolgen van milieuafbraak gericht zijn. Terwijl ze de historische oorzaken van dit romantische ‘verlangen naar de natuur’ onderzoekt, reikt Heller ook een manier aan om ideeën van zowel ‘natuur’ als ‘verlangen’ te reconstrueren. Hierbij put ze uit feministische, anarchistische en sociaal ecologische theorieën. Ze biedt een activistisch antwoord op ecologische vragen, daarbij beargumenteert zij dat de ecologische beweging te vaak ecologische problemen verbindt met persoonlijke, psychologische en spirituele zorgen. Heller verbindt het verlangen naar een meer betekenisvol leven met de activistische impuls zelf.