De fundamentele wijsgerige vraag naar de betekenis van geluk is door de consumptiedwang en de maatschappelijke realiteit die daaraan beantwoordt – die van de zelfgenoegzaamheid – naar de achtergrond gedrongen. Badiou onderzoekt hoe we deze ontwikkeling kunnen tegengaan. Het ‘ware geluk’ ontwaart hij in de subjectivering van het individu, een proces dat in vier etappes verloopt: van de politiek, via de poëzie en de filosofie, naar de liefde. Het gaat hem om een deelhebben van het individu aan het absolute (aan de waarheden), en daarmee om het geluk van ieder afzonderlijk.