In dit boek worden alle door de wetgever toegelaten opsporingsbevoegdheden die vallen onder het begrip WOD – het stelselmatig inwinnen van informatie, pseudokoop, pseudodienstverlening en infiltratie – uitgebreid beschreven. Het werken onder dekmantel door politie en andere opsporingsinstanties krijgt de laatste jaren in toenemende mate aandacht in de media. Enkele uitgesproken en recente voorbeelden hiervan zijn de opsporingsonderzoeken naar een moord in Kaatsheuvel, bekend onder de naam ‘Eem-2’ en de zogenaamde ‘Posbankmoord’, waar het team Werken onder dekmantel (WOD) de betrokken verdachten langzaam maar zeker ontvankelijk heeft gemaakt om een bekentenis af te leggen ten overstaan van de opsporingsambtenaren van het team WOD. In dit boek worden alle door de wetgever toegelaten opsporingsbevoegdheden die vallen onder het begrip WOD – het stelselmatig inwinnen van informatie, pseudokoop, pseudodienstverlening en infiltratie – uitgebreid beschreven, zowel wanneer deze door opsporingsambtenaren als door burgers worden uitgevoerd. Vragen als ‘Hoe ver mag een opsporingsambtenaar gaan wanneer het om misleiding gaat?’, ‘Wanneer wordt het uitlokken van een strafbaar feit juridisch ontoelaatbaar?’, ‘Mag de politie heimelijk goederen aan verdachten verkopen?’ en vele andere daaraan gerelateerde vragen worden beantwoord. De inhoud is, mede vanuit veiligheidsoverwegingen, met name tot stand gekomen aan de hand van openbare bronnen, zoals Kamerstukken, wet- en regelgeving, veel jurisprudentie en literatuur. Het mag voor zich spreken dat de door WOD gebruikte technieken en methodieken slechts besproken kunnen worden wanneer deze uit jurisprudentie of anderszins reeds bekend zijn geworden. Dit boek wil bijdragen aan een juist en compleet beeld van vooral de juridische, maar ook enkele praktische aspecten van het werken onder dekmantel. Het dient als naslagwerk voor professionals binnen de opsporing, advocatuur en rechterlijke macht die op een of andere manier te maken krijgen met WOD en anderszins geïnteresseerden.