“Hoe is het mogelijk” schreef Mirbeau al in 1888, “dat men ook maar ergens […] nog iemand vinden kan die dom en irrationeel genoeg is, of blind genoeg voor wat zonneklaar is en doof genoeg voor wat er wordt rondgebazuind, om rood, wit of blauw te gaan stemmen, zonder daartoe verplicht te worden, zonder er voor betaald te worden en zonder dronken te zijn gevoerd?” Een bundeltje met twee kostelijke anti-verkiezingspamfletten van Octave Mirbeau, gevolgd door een tamelijk geestig lexicon, dat ‘l’Insomniaque’ er voor deze editie aan heeft toegevoegd, met lemma’s als: “politicus: haai van middelmatige afmetingen, in het algemeen verteerd door ziekelijke ambitie en bezeten door het perverse verlangen zijn medemens uit te schudden en de loef af te steken. Een van de vele uitwisselbare figuren van de overheersing.” En tot slot nog een kort verhaaltje dat de juryrechtspraak te kijk zet, van de hand van Charles Maestracci.