In dit boekje wordt een aantal teksten gebundeld die het officiële, gevierde boegbeeld van het Franse Verzet, Louis Aragon omverhalen om de ooit zo getalenteerde surrealist te ontmaskeren als de fervente stalinist die hij al in de jaren dertig en de nationalist die hij in de jaren veertig was geworden, bereid tot verraad van zijn vrienden en verloochening van alles waar hij in zijn jeugd voor stond. Hoofdtekst is ‘Le nommé Aragon’, waarin Malaquais het met name opneemt voor André Gide, als Aragon hem – in 1944 – in de hoek van de collaborateurs wil drukken, om hem te straffen voor zijn openhartigheid over het Stalin-regime in zijn ‘Retour de l’URSS’ van vóór de oorlog. Het boekje bevat voorts een bio- en bibliografie van Jean Malaquais; een ‘Dossier met citaten’ waarin onder andere een open brief van Breton en Péret uit 1955 (naar aanleiding van de dood van “de
voortreffelijke dienaar van het sovjet-regime”, Vichinsky, technicus van de ‘spontane bekentenissen’ ten tijde van de stalinistische showprocessen); fragmenten uit geschriften van verschillende andere surrealisten die tegen Aragon getuigen. Al met al een nogal rommelig in elkaar gezet geheel, helaas, hoewel voor deze publicatie toch niet het excuus van de urgentie kon gelden, zoals voor de gelegenheidsgeschriften die erin zijn opgenomen.