Een nieuwe publicatie van de Editions Antisociales: `Le procès des trente. Notes pour servir à l’histoire de ce temps: 1892-1894′ van de hand van Sébastien Faure; met een nawoord van de uitgevers waarin de leus “sabotons l’antiterrorisme” van de “meest consequente ‘anarcho-autonomen”’ volmondig wordt onderschreven: “de campagne ter ondersteuning van de ‘anarcho-autonomen’ die ervan worden beschuldigd een ‘criminele organisatie met terroristische oogmerk’ [”association de malfaiteurs en relation avec une entreprise terroriste’ op zijn Frans] te vormen, moet dus worden voortgezet en nog worden verhevigd, op zijn minst tot van alle vervolging wordt afgezien, zodat de gangmakers van het Franse model van de repressie hun eerste vernedering van formaat te verduren krijgen; om hieraan bij te dragen hebben wij de studie van Sébastien Faure over het Proces van de Dertig bijeengebracht en gepubliceerd; het gebruik dat men er in de actualteit van kan maken, zal de lezer niet zijn ontgaan. De zaak van de ‘anarcho-autonomen’ strekt veel verder dan die van hun persoontjes: het gaat om de zaak van de waarheid en de vrijheid, want degenen die hen vervolgen hebben zichzelf tot de kampioenen gemaakt van de leugen en de onderwerping. Het is niet aan degenen die wapens verkopen aan de terroristen die de GIA of Al Qaida manipuleren, om de anderen als terroristen te behandelen.” De brochure is gemaakt nav de arrestaties in het zogenaamde anarcho-autonome milieu in Frankrijk (o.a. de Tarnac-9 arrestanten). Het proces dat Faure beschrijft, wat eind negentiende eeuw in Frankrijk plaatsvond in het kader van een algemene heksenjacht op iedereen die als anarchist beschouwd werd, vertoont zo ongelofelijk veel parallellen met de huidige repressiegolf, dat het wel een herhaling van zetten lijkt te zijn.