Archieven zijn collecties documenten die voor historische en culturele doeleinden, en vanwege hun bewijskracht, bewaard worden. In die hoedanigheid behoren archieven in feite tot het verleden; het zijn plaatsen die sporen bevatten van het collectieve geheugen van een natie, een volk, of een groep mensen. Digitale archieven zijn veranderd van stabiele entiteiten naar flexibele systemen, die soms aangeduid worden met de term ‘Living Archives’. Hoe heeft deze verandering onze relatie tot het verleden veranderd? Ontstaat er nieuwe ruimte voor dat wat is uitgewist, vergeten en genegeerd, en voor nieuwe herinneringen? Lost and Living (in) Archives laat zien dat archieven niet eenvoudigweg een opname, reflectie of beeld van een gebeurtenis zijn, maar dat ze de gebeurtenis zelf vormgeven en hierdoor zowel het verleden, het heden, en de toekomst beïnvloeden.