De roman van een carrière, zoals de ondertitel van Mefisto luidt, is geïnspireerd op de thematiek uit de Faustlegende en vertelt het verhaal van de fictieve toneelspeler Hendrik Höfgen, die zijn ziel aan de nazi’s verkoopt in ruil voor een succesvolle carrière. Klaus Mann beschrijft het opklimmen van de getalenteerde acteur Hendrik Höfgen, als gunsteling van Goering. Die offert zijn aanvankelijk anti-fascistische en ‘cultuurbolsjewistische’ idealen op aan zijn grenzeloze eerzucht en eindigt als theaterintendant van Hitlers staatsapparaat. Klaus Mann schreef zijn klassieke roman in 1936, toen hij in Amsterdam woonde. Het boek verscheen – in het Duits – in de Exil­bibliotheek van de Nederlandse uitgever Querido, waar Duitse auteurs publiceerden omdat dat onder de nazi’s niet meer kon. Het is een van de eerste romans die zich bezighouden met het sociaal-maatschappelijke klimaat in het Derde Rijk. Het probleem dat Klaus Mann met dit boek aan de orde wilde stellen is de masochistische horigheid van de hoofdpersoon die zich voor machten geld laat corrumperen. Dit staat in zijn optiek voor een algemener verschijnsel: dat van de intellectuele meeloper die een belangrijke voorwaarde vormde voor het succes van het fascisme. En dat maakt Mefisto tot een hoogst actuele roman.