In 1980 zaten ongeveer 50 libertairen in de gevangenis in Spanje, hiervan wachtte enigen van hen al 2 jaar op een proces. Van tijd tot tijd herinnert zich iemand dat deze gevangenen nog bestaan, maar hun acties en hun motivaties worden meestal verzwegen en er werd praktisch niets ondernomen om hen te bevrijden. De heersenden spreken van GRAPO, een door hen bedachte groepering die het maakt dat zij grip krijgen op de structuur, een ideale vorm van een controleerbaar gevaar. Er was namelijk een nieuwe internationalistische revolutionaire stroming aan het ontwikkelen in Spanje. Iedereen, zelfs tot en met de CNT, die aan de loononderhandelingen wilde deelnemen, distantieerde zich van het zogenaamde GRAPO. Maar de gelukkige dagen van de democratie zijn voorbij, ook in de jonge post-fascistische burgerlijke democratie Spanje. De provisorische vrijheden die tussen 1976 en 1980 in Spanje nog bestonden werden in een overeenstemming tussen de regering, politici en het leger opgeoffert. In dit boek zijn meerdere communiqués samengebracht van de Coördinatie van Autonome Groepen in Spanje. De teksten verschenen in verschillende talen, waaronder ook in het Frans en Duits.