Ieder mens ontdekt een keer dat het leven eindig is. Sommigen beseffen het als kind al, anderen pas wanneer de eerste grijze haren zich aandienen. Vaak proberen we dat besef zo snel mogelijk weer te verdringen, of we gaan ons verzetten, met zalfjes, pilletjes of preventief medisch onderzoek. En dat is een misverstand, betoogt Barbara Ehrenreich in dit heerlijk nuchtere, geestige en tegelijkertijd diepgravende en vlijmscherpe boek. De mens heeft namelijk nauwelijks invloed op het verouderingsproces, in elk geval veel minder dan de gezondheidsindustrie ons wil doen geloven. Het enige wat we kunnen kopen is de illusie dat we de boel onder controle hebben. En daar koop je uiteindelijk natuurlijk niet veel voor. Wat ons te doen staat is zowel eenvoudig als lastig: we moeten onze sterfelijkheid accepteren en onzekerheid aanvaarden. Met ‘Oud genoeg om dood te gaan’ schreef Ehrenreich het beste pleidooi voor een goed leven.