Voor het eerst verschenen in april 2000 met het doel de medeplichtigheid aan te tonen van degenen die zogenaamd de milieuvervuiling bestrijden met de maatschappelijke organisatie die deze vervuiling veroorzaakt”, zoals de auteur zelf schrijft, is het tevens een polemiek met de ‘Encyclopédie des Nuisances [Encyclopedie van de Vervuiling]’, een post-situationistische groep die door Jean-François Martos aldus werd gedefinieerd: De ‘EdN’ is tegenover Debord ten hoogste, wat het marxisme was tegenover Marx, waarbij het privé-eigendom van de produktiemiddelen is vervangen door de produktie van de milieuvervuiling. Wat Bounan hen vooral verwijt is hun verheerlijking van de ‘Rede’ – naar analogie met de encyclopedisten van de achttiende eeuw – die volgens hem niets anders is dan de ‘rede van de koopwaar’. De heer Bounan die wel scherpe en ontluisterende dingen zegt over die zogenaamde ‘rede’, neigt daarbij echter naar een merkwaardig soort nostalgie naar het pre-kapitalisme, dat van de Middeleeuwen, of van de Indianen voor ze door de Westerlingen werden ‘ontdekt’.
De onderhavige tweede editie, van april 2001, bevat een aanhangsel waarin de polemiek met de ‘Encyclopédie des Nuisances’ nog explicieter wordt voortgezet.