Roy is een Indiase romanschrijfster die zich de laatste jaren ook in toenemende mate politiek geëngageerd heeft. Zo is ze nauw betrokken bij een grote campagne in India tegen de aanleg van verwoestende megastuwdammen, en liet ze zich na 11 september 2001 niet onbetuigd wat betreft haar afkeer van de Amerikaanse en West-Europese politiek met betrekking tot de `war on terrorism’. In deze bundel werden een groot aantal politieke artikelen verzameld. Deze handelen onder andere over de atoommacht India en de atoombomproeven die er in 1998 werden uitgevoerd. Een groot artikel is gewijd aan de corrupte Indiase staat en haar drang naar de bouw van megalomane stuwdammen die de waterhuishouding in de war schoppen, miljoenen mensen (zonder noemenswaardige compensatie) verdrijven van huis en haard, waarbij gegoocheld wordt met cijfers en statistieken en uitgebreid geschoven wordt met geld (steekpenningen en voor-wat-hoort-wat leningen – van met name de Wereldbank). Een artikel over energiepolitiek en het ENRON-schandaal in de VS, over de globalisering van de wereldeconomie en de protesten daar tegen, een artikel over de Amerikaans-Europese campagne `infinite justice’, een fraai stuk over het gegoochel met taal – “oorlog is vrede” – waarin ze aangeeft dat met elke uiting die uit de monden van de `infinite justice’-aanhangers en -uitvoerders komt meestal het tegenovergestelde wordt bedoeld van wat gezegd wordt. In de laatste twee artikelen gaat ze in op de spierballentaal van de Indiase regering en fundamentalistische hindoe-partijen in India. Goed geschreven artikelen die een duidelijk standpunt weergeven.