We zitten midden in een wooncrisis die mensenlevens verwoest: Nederland telt inmiddels 100.000 dak- en thuisloze mensen. Een kwart van de huurders heeft de grootste moeite om de huur op te brengen. Steeds meer jongeren blijven noodgedwongen thuis wonen. Koophuizen zijn in vijf jaar tijd 120.000 euro duurder geworden. Kopers zijn 90 keer zo rijk als huurders. Dit is het directe gevolg van decennialang bewust beleid. Deze woonpolitiek is niet neutraal of vanzelfsprekend, maar tot op het bot ideologisch. We moeten dat blijven benoemen. Het is de hoogste tijd voor een nieuwe woonpolitiek. Uitgewoond legt de structurele oorzaken van deze wooncrisis bloot. De torenhoge woningprijzen en huren zijn geen stom toeval. Decennialange neoliberale politiek is verantwoordelijk voor de huidige malaise; politici en beleidsmakers zijn geobsedeerd door woningbezit en betaalbaar huren staat laag op hun prioriteitenlijst. Willen we het tij keren, dan moeten we breken met deze woonpolitiek. Hochstenbach laat ons – onderbouwd en vurig – zien waarom we het recht op een thuis keihard moeten verdedigen.