Vergilius’ Bijentuin is een virtuoos leerdicht dat de Romeinse dichter Vergilius (70 – 19 v. Chr.) schreef. In de inleiding wordt door de vertaalster ingegaan op het belang van bijen en landbouw in de Romeinse tijd in de roerige tijd rond het begin van onze jaartelling. Na het hart van het boek, het 600 regels tellende gedicht wordt de lezer meegenomen op ‘bijencursus’ bij de Romeinen. Het spiegelen van onze bijenkennis aan die van Vergilius en zijn tijdgenoten biedt een mooi inzicht in de bijenteelt in de oudheid. Het is interessant om na te gaan of onze kennis van en omgang met bijen in 2000 jaar veel is veranderd. In het gedicht genoemde plaatsnamen, personen, goden, planten en dieren worden in een uitgebreid register toegelicht. De illustraties van in de tekst genoemde bijenplanten zijn afkomstig uit het medische kruidenboek van de Griekse arts Dioscorides uit de eerste eeuw. Auteur en vertaalster, Marguerite Prakke is actief bijenhoudster. Zij vertaalde eerder het leerdicht ‘Over de natuur ‘ van Lucretius. In deze uitgave maakte ze een rustige, ritmische, en zeer leesbare vertaling van een van de meest beroemde teksten uit de Romeinse literatuur.