We naderen de zeven miljard mensen. In sommige landen is de helft van de bevolking jonger dan zestien jaar. Een miljard babymakers bereikt binnenkort de puberteit. We lijken op een demografische ramp af te stevenen. Geen wonder dat dit krantenkoppen oplevert. Nieuw is echter dat vrouwen bezig zijn de ‘bevolkingsbom’ te demonteren. Geleidelijk aan, en grotendeels uit vrije keuze, krijgen vrouwen minder kinderen, liefst niet meer dan twee gemiddeld. Vrouwen hebben altijd naar vrijheid gesnakt; niet naar een bestaan als huissloof of broedmachine. En nu nemen ze die vrijheid. `Volksbeving’ leert ons dat het perspectief is gekanteld. Pearce gaat van Malthus en de eugenetica naar de gedwongen geboortenbeperking. Hij laat o.a. zien hoe een jonge bevolking de motor kon worden van het Chinese economische wonder en hoe de vergrijzing van diezelfde bevolking dit weer zal ondermijnen. En Pearce stelt de vraag: komt er deze eeuw toch een Malthusiaanse milieunachtmerrie, of zal de babyboomgeneratie de wereld groener, gelukkiger, wijzer en zuiniger maken?