Carina Thuijs en het bloedbad van Sivas

In 1993 werd de Doetinchemse Carina Thuijs, studente culturele antropologie aan de Universiteit Leiden, door moslimfundamentalisten om het leven gebracht in de Turkse stad Sivas. Carina Thuijs had zich samen met andere deelnemers aan een alevitisch festival – alevieten vormen de grootste godsdienstige minderheidsgroep in Turkije – verschanst in een hotel dat na een urenlange belegering in brand werd gestoken door religieuze extremisten. In totaal kwamen 35 mensen in het hotel om het leven. Deze moordpartij is de geschiedenis ingegaan als ‘het bloedbad van Sivas’. Hoofddoelwit van de fundamentalistische menigte was de romancier Aziz Nesin, die Salman Rushdie’s ‘De duivelsverzen’ wilde laten vertalen in het Turks. Nesin overleefde de brandstichting. Carina Thuijs werd daarmee de eerste en enige Nederlandse dodelijke slachtoffer van de in die jaren slepende Rushdie-affaire. Na haar dood is Carina Thuijs, die voor een afstudeeronderzoek in Turkije verbleef, in dat land uitgegroeid tot een bekend persoon. In Nederland is ze veel minder bekend. Aan de hand van gesprekken met nabestaanden en onder meer dagboeken en brieven van Carina beschrijft auteur Mahmut Erciyas op een aangrijpende wijze het leven van Carina, de context van haar veel te vroege dood en de kille en afstandelijke houding van de Nederlandse overheid tegenover haar familie. Het bloedbad van Sivas en de dood van Carina hebben in de jaren negentig nauwelijks aandacht gekregen in de Nederlandse politiek en pers. Erciyas wil met dit boek voorkomen dat Carina Thuijs wordt vergeten en bijdragen aan het doorbreken van het decennialange stilzwijgen.