De AS #194 Toegang en uitsluiting

Er zijn veel muren in de wereld die een fysieke barrière opwerpen voor mensen om vrij te reizen. Sommige muren zijn bedoeld om uit te luiten, zoals de grens tussen de Verenigde Staten van Amerika en Mexico of bij Calais, de Hongaarse grens of in Griekenland. Andere muren zijn bedoeld om op te sluiten zoals vroeger de muur tussen Oost en West Europa of nu de Israëlische muur in de Palestijnse gebieden. Het zijn zichtbare barrières. Het nieuwe themanummer van de AS gaat voornamelijk over de minder zichtbare barrières, alhoewel de artikelen over emigratie en vluchtelingen – in verleden en heden – een combinatie zijn van onzichtbare barrières en metershoge fysieke muren. Martin Smit opent het nummer met een beschouwing toen eind 19de en begin 20ste eeuw velen uit Europa naar Amerika vertrokken om bij de poort – Ellis Island – een harteloos ontvangst te krijgen. De harteloosheid was verpakt in de juridische procedure – de muur waarachter
de uitvoerende ambtenaar en het hele screenings- en beslissingsinstituut zich kon verschuilen, zoals ook heden gebeurt (vergelijk het werken van de IND). Anita de Waal vergelijkt dan ook in het volgende artikel de situatie waarin de familie van Anne Frank in de jaren 1930-1940 zich bevond met die van hedendaagse vluchtelingen. Daarbij laat Anita op beide situaties de praktijk van het hedendaagse vreemdelingen- en asielrecht los. Mark Akkerman geeft in zijn bijdrage een meer algemene, anarchistische, visie op landsgrenzen en vluchtelingen. Tevens gaat hij in op de activiteiten van AAGU (Anarchistische Anti-deportatiegroep Utrecht). Thom Holterman
bespreekt in de bijdrage ‘Insluiten, uitsluiten en overstijgen’ ondermeer de problematiek van een transnationaal burgerschap. Arie Hazekamp gaat in zijn artikel in op de toegankelijkheid van het onderwijs voor met name kinderen uit zwakkere milieus. De activist binnen de Nieuwe Universiteit, Hadrian Ferran, benadert de toegankelijkheid van het onderwijs meer vanuit het gezichtspunt van het onderwijs. Weia Reinboud beschrijft de indirecte uitsluiting van vrouwen door van vrouwen te eisen dat zij zich aanpassen aan de mannencultuur.