Je kunt een maatschappelijke verhouding niet opblazen

De tekst “You Can’t Blow Up a Social Relationship” verscheen in 1978 of ‘79 naar aanleiding van de bomaanslag op het Hilton Hotel in Sidney op 13 februari 1978. Het pamflet werd door een reeks libertair-socialistische en anarchistische groepen en organisaties uit Australië onderschreven en argumenteert tegen terrorisme en de strategie van de stadsguerilla.In de jaren 60 en 70 waren er wereldwijd verschillende stadsguerillabewegingen actief. Zij lieten zich inspireren door het relatieve succes van de Cubaanse Revolutie in 1959 en verschillende nationale bevrijdingsoorlogen die gaande waren, bijv. in Vietnam en Algerije. De ‘Nationale Bevrijdingsbeweging’ uit Uruguy – beter bekend als de Tupamaros – diende als inspiratie voor verschillende organisaties zoals de Rote Armee Fraktion (RAF) in West-Duitsland, de Rode Brigades in Italië, het Japanse Rode Leger (JRL) in Japan, de Revolutionaire Linkse Beweging (MIR) in Chilé. Anderen ontleenden hun inspiratie elders, doch toonde hun organisatievorm gelijknissen, zoals de eveneens in West-Duitsland actieve Beweging van de Tweede Juni en de Angry Brigade in Groot-Brittannië. Veel van deze organisaties kwamen voort uit de geradicaliseerde mei-68 generatie. Zij zochten naar een model om de wereldwijde straatprotesten om te laten slaan indaadwerkelijke revoluties.In het pamflet “Je kunt een maatschappelijke verhouding niet opblazen” stellen de auteurs dat de strategie van het terrorisme en de stadsguerilla hiervoor als model ongeschikt is. Zij stellen dat revolutionairen van de bevolking vervreemden door de onvermijdelijke conspiritatieve organisatievorm die deze met zich meebrengt; het is een methode die niet door de brede massa’s kan worden overgenomen en daardoor isoleert en tot een steeds verdere escalatie voert zonder het doel dichterbij te brengen. Men stelt dat kapitalisme en imperialisme maatschappelijke verhoudingen zijn die diep in de vezels van de maatschappij zitten. Deze structuur verandert niet door het uitschakelen van enkele politici. Dit vraagt om sterke sociale bewegingen die in staat zijn maatschappelijke instituties in het leven roepen om een nieuwe maatschappelijk structuur te vormen. zo stellen de auteurs.