The Racial Contract

“Fish don’t see water, men don’t see patriarchy and white philosophers don’t see white supremacy.…” De pretentie van dit boek is een algemeen geldig, theoretisch model te ontwikkelen voor discussies over “race and white racism”, dat het denken (de vooroordelen) van de blanke filosofie net zo uitdaagt als het feministische theorema over de centrale rol van gender, patriarchaat en seksisme. “Wat we – met andere woorden – nodig hebben, is de herkenning dat het racisme (d.i. globale blanke overheersing) zelf een politiek systeem is: een bijzondere machtsstructuur van formele en informele regels, socio-economische privileges en normen voor de gedifferentieerde verdeling van materiële welvaart en kansen, gunsten en lasten, rechten en plichten.” Mills maakt gebruik van de structuren en begrippen van de theorie van het Sociaal Verdrag (Hobbes, Locke, Rousseau, Kant) die al een theoretisch apparaat heeft ontwikkeld om “unacknowledged systems” in kaart te brengen. Volgens deze theorie is de mens “vanuit zijn oorspronkelijke toestand” tot het besluit gekomen om een maatschappij in te richten met een regering, die dus als een overeenkomst tussen personen van gelijke stand wordt gezien. Maar, argumenteert Mills, de politieke realiteit is geen overeenkomst tussen alle mensen (“we the people”), maar één tussen die mensen die meetellen, de blanken; het is in feite een racistisch verdrag. Het Sociaal Verdrag is een theoretisch ideaal, het raciale contract is de realiteit van de wereld politiek sinds eeuwen. Met het ‘Racial Contract’ model wil Mills het ontstaan en de ontwikkeling van onze maatschappij verklaren, hoe deze gestructureerd is, hoe de regering werkt, en welke rol moraal en massapsychologie spelen.